این مسجد جزئی از یک مجموعه معماری شامل رباط، خانقاه، آب انبار و سقابه می باشد که در 7 کیلومتری روستای فدک استان خراسان رضوی واقع است. معماری بنا مشتمل بر تالار وسیعی است که بر فراز دیوار سنگی آن قاب سرتاسری آجری ایجاد شده و کتیبه ای آجری به شیوه کوفی در داخل قاب جای داده شده است. در حال حاضر بخش جنوبی تالار و ایوان تبدیل به فضای معماری با کاربردی جدید شده اما از آثار و شواهد چنین برمی آید که در سمت شمالی تالارایوانی وجود داشته و در انتهای ایوان محرابی با کتیبه برجسته گچی بوده است. این بنا در بررسی های سال 1367 کشف و در همان سال تثبیت و استحکام بخشی شد.
